Luhod Kayo’t Mamumuno Ako

Buod:

Ito ay isang maikling kuwento tungkol sa tagapgsalaysay at mga narinig niyang litanya mula sa mag-ina ni Hermana Juliana. Ang mga susunod ay ang litanya na kung susuriin ay patungkol sa kaniyang nararanasan sa kapaligirang kaniyang ginagalawan. Sa pagtatapos, hindi matatapos ang litanya dahil sa pagihip ng malakas ng hangin.

Reaksyon:

Isa ito sa mga masasabi kong teksto hindi masyadong mabigat basahin kahit na ang gustong ipahayag ng dagling ito ay isang mabigat na mensahe patungkol sa pamahalaan noong panahong ito ay kaniyang isinulat. Nagustuhan ko ang paggamit ng dasal na sa panahong iyong ay isa sa mga portal upang matupad ang mga hinihiling. Sa kabilang banda, may pagaalinlangan pa rin ako kung tama nga bang gamitin ang anyong padasal upang iparating ang nais na matupdan ng tagapagsalaysay.

Ito ay ang nagbukas ng kaisipan, para sa akin kung ano bang klase ng pamhalaan meron sa panahon isinulat iyon ni Bulalakaw. Siguro, ganoon kasama ang pamahalaan noon na isinadasal ng tagapagsalaysay at ng mag-ina ang kanilang mga ninanais na mga bagay na matupad. Ito rin ang nagpakita na ang kanilang pamahalaan ay hindi naman nalalayo sa kasalukuyang pamahalaan na ating “sineserbisyuhan” sa panahong ito.

Sumatotal, ang tekstong ito, bagama’t maikli at kahit na ikaw ay gugugol lamang ng limang minuto upang basahin, ay nakakapagbukas ng maraming kaisipan, partikular na sa pamahalaang ating gingalawan. Ito ay isang tektong matutuirng kong tagapagsiwalat kung ano ba ang pamamalakad na ginagawa ng mga nasa upuan.